Ik vind het zeer triest wanneer een lid van het House of Lords publiekelijk verklaart dat mensen die zwaarlijvig zijn hebben niemand maar zelf de schuld, en dan roept degenen die zijn zwaarlijvig "dom". Deze zin veroorzaakt de peers om te luid toejuichen. Na deze opmerkingen verscheen gezondheid Minister Earl Howe met hem eens.
Het is duidelijk dat Lord Tebbit, en vele collega's, weinig liefde of mededogen voor mensen worstelen met gewichtsproblemen weergeven. Opgemerkt moet worden dat hij, en vele andere Tory leeftijdgenoten, de mensen die toegestaan fast food ketens te openen op talrijke straathoeken zijn, dwingen de sluiting van bestaande cafe's (die al bestond vijftig tot honderd jaar).
Toen Lord Tebbit een lid van de regering was, was het (in het ministerie van volksgezondheid) bekend dat fastfood was zeer goedkoop en ongezonde, en droeg bij aan zwaarlijvigheid. Was deze informatie beschikbaar gesteld aan het publiek? Nr.
Het moet ook worden opgemerkt dat de regering niet het probleem van ongezonde school Diners, die bevatte weinig voedingswaarde en niet heeft bijgedragen aan de gezondheid van schoolgaande kinderen aan te pakken. Schoolmaaltijden bleken te worden zeer mesten en bijdragen tot gewichtstoename (als gevolg van het hoge bedrag van vet, zout en suiker gebruikt). Naast dit verkocht diezelfde regering school voetbalvelden en lopen tracks, die verlaagd of geëlimineerd lichaamsbeweging voor vele kinderen van de school.
Deze dagen, wordt weinig lichamelijke opvoeding aangemoedigd in scholen. Met de opkomst van mobiele apparaten, en onmiddellijke bronnen van vermaak (computers, sociale media, smartphones en video games) leiden een groot aantal kinderen een zeer sedentaire levensstijl.
De bovenstaande factoren hebben bijgedragen aan de stijging van overgewicht, maar Lord Tebbit genegeerd alle van hen en zwaarlijvige mensen in plaats daarvan de schuld.
Dus, waar moet de werkelijke schuld liggen (voor de obesitas-epidemie)?
Ik zou beginnen met de regering. Dat verwijt ik ook het onderwijs Boards, Schoolwerkplannen en scholen zelf. Ouders van zwaarlijvige kinderen moeten ook enkele schuld, schouder zoals ze zijn niet hun kinderen met een gebrek aan onderwijs en begeleiding.
Politici maken toespraken over het belang van onderwijs, maar ze nooit volgen via wanneer zij zijn gekozen. We allemaal pleiten een pasvorm en een gezonde levensstijl voor kinderen, zodat ze moeten worden opgeleid over de gevaren van suiker en het vet. Ze nodig hebben om te weten wat is schadelijk voor hun gezondheid. Moet er meer sport beschikbaar voor jonge kinderen, en zij moeten worden aangemoedigd om te oefenen (zoals wandelen, lopen, zwemmen, voetbal, tennis, rugby, enzovoort).
De regering moet van overname van deze gezondheidscrisis door de uitgifte van gezondheidswaarschuwingen over de fast food-ketens, in plaats van het buigen aan hun wensen. Ze zijn zo krachtig dat ze nu regeringsbesluiten invloed geworden. De regering moet een leidraad aan scholen, ziekenhuizen, maatschappelijk werkers en ouders over obesitas en de gevaren.
Ouders moeten ook het goede voorbeeld geven. Het is moeilijker voor zwaarlijvige ouders om hun kinderen om gezond te blijven, als kinderen kopiëren en volg de eetgewoonten van ouders te helpen. Het is tijd dat ouders beperkingen op de tijd kinderen TV kijken geplaatst, spelen op de computer, gebruiken iPads en iPhones. Zij moeten aanmoedigen hun kinderen te sporten en te gebruiken de recreatieve faciliteiten beschikbaar aan hen.
Nu is het tijd voor een verandering, voordat obesitas het land miljarden ponden kost, en bankrupts van de NHS. Obesitas is een mondiaal probleem en dat niet gaat om weg te gaan. De autoriteiten moeten de feiten onder ogen zien en richtsnoeren om te helpen mensen omgaan met obesitas. Zwaarlijvige individuen hulp nodig om hun gezondheid en fitness gewoonten, maar zeker niet nodig de beledigende opmerkingen gemaakt door Norman Tebbit.
Het overwinnen van obesitas kost tijd, maar het kan worden gedaan wanneer mensen hun eten regime wijzigen en leiden van een gezondere levensstijl.